PIKNIK
5 czerwiec tj we wtorek
P R O G R A M
17.00
Powitanie wszystkich Gości,
17.15 – 17.45
Występy najmłodszej grupy „Tysiąclatków” i grupy tanecznej
Od 17.15
- Loteria Fantowa
- Foto – budka
- bufet, grill
17.30 – 18.45
- Akademia Bystrzaka (eksperymenty),
- GymGeneration (zajęcia ruchowe),
- Zajęcia sportowe z klubem „Rozwój”
- spotkanie z Policją oraz psem Sznupkiem,
- spotkanie z Ratownikami Medycznymi
- spotkanie ze Strażą Pożarną,
- malowanie twarzy,
- balonowe cudaki,
18.00
- Występ Iluzjonisty
- zajęcia ruchowo – sportowe, tor przeszkód
18.45
Losowanie szczęśliwców, którzy odwiedzili wszystkie stacje, rozdanie nagród i dyplomów
19.00
Zakończenie spotkania.
Z A P R A S Z A M Y
WAŻNY KOMUNIKAT
W ZWIĄZKU Z PRZEKAZANĄ NAM INFORMACJĄ O POTWIERDZONYM PRZYPADKU
MONONUKLEOZY
PROSZĘ O DOKŁADNĄ OBSERWACJĘ DZIECI
ORAZ ZGŁASZANIE NAUCZYCIELOM I DYREKCJI ZDIAGNOZOWANYCH EWENTUALNYCH PRZYPADKÓW.
W ZAŁĄCZENIU PRZEKAZUJĘ MATERIAŁ DOTYCZĄCY SCHORZENIA.
Mononukleoza – co to za choroba?
Mononukleoza, inaczej angina monocytowa lub gorączka gruczołowa, to powszechna choroba zakaźna wywoływana przez wirus Epsteina-Barr (EBV). Do zarażenia dochodzi głównie poprzez kontakt ze śliną chorego, dlatego najczęściej dotyka ona małe dzieci, które biorą do ust wspólne zabawki oraz młodzieży w wieku dojrzewania, gdy rozpoczyna się czas pierwszych pocałunków. Stąd i inna nazwa mononukleozy – choroba pocałunków. Mononukleoza rozwija się powoli: czas inkubacji wirusa wynosi od 30 do 50 dni. Wirus EBV po zakażeniu pozostaje w organizmie w postaci utajnionej. Jest bardzo rozpowszechniony - u większości osób dorosłych (96-99 proc. populacji) stwierdza się obecność przeciwciał świadczących o kontakcie z chorobą. Mononukleoza jest jednorazowa - po zachorowaniu uzyskuje się całkowitą odporność na wirusa.
Mononukleoza – objawy
Pierwsze objawy mononukleozy zaczynają się późno (wspomniane 30 do 50 dni od zakażenia) i początkowo przypominają objawy przeziębienia lub grypy. Szczególnie u dzieci zauważa się uciążliwy katar, bóle pleców i złe samopoczucie. Wystąpić mogą również dreszcze oraz brak łaknienia. Objawy właściwej mononukleozy zakaźnej pojawiają się kilka dni później. Przede wszystkim chory ma wysoką gorączkę (nawet do 40°C), która utrzymuje się przez okres około dwóch tygodni. Powiększają się węzły chłonne na szyi, pod żuchwą i pod pachami - są bolesne i przesuwalne. Mononukleoza wywołuje również silny ból gardła - migdałki są powiększone i opuchnięte, czasem pojawia się na nich szary nalot wywołujący mdły, nieprzyjemny zapach z ust. Wirus EBV atakuje także wątrobę i śledzionę, co prowadzi do uciążliwych bólów brzucha. Zdarza się, że chory ma opuchnięte powieki, nasadę nosa lub łuki brwiowe. Charakterystyczną cechą mononukleozy jest okazała wysypka występująca u osób, które po zachorowaniu otrzymały błędną diagnozę i podano im ampicylinę.
Mononukleoza - diagnostyka
Mononukleoza w objawach bardzo przypomina grypę, często bywa więc źle diagnozowana. Największą pewność dają testy krwi, gdyż wirus Epsteina-Barr atakuje białe krwinki (a dokładniej -limfocyty B) i zmienia je w charakterystyczny sposób. Najprościej wykryć chorobę tak zwanym testem szkiełkowym, który można wykonać ambulatoryjnie. Jeśli nie daje jasnych odczytów, lekarz może zlecić wykonanie profilu serologicznego. To drogie badanie, ale jego wyniki nie pozostawiają wątpliwości - wykrywane są konkretne przeciwciała skierowane przeciwko wirusowi EBV.
Mononukleoza - leczenie
Nie ma żadnych sprecyzowanych leków ani szczepionki przeciwko mononukleozie, nie oznacza to jednak, że organizm musi radzić sobie z nią sam. Kuracja polega przede wszystkim na oszczędnym trybie życia - gorączkę należy wyleżeć w łóżku i dobrze wypocząć. Leki na bazie paracetamolu bądź ibuprofenu mogą okazać się przydatne w zwalczaniu bólu mięśni i głowy. Chory musi pamiętać o odpowiedniej ilości płynów, by nie doprowadzić do odwodnienia. Przy mononukleozie należy odstawić ciężkostrawne posiłki - lekka dieta oszczędzi wątrobę i nie podrażni obolałego gardła. Ssanie kostek lodu, napar z rumianku i odpowiednie tabletki mogą pomóc uśmierzyć ból gardła i migdałków. Na wysuszoną śluzówkę nosa zbawienne może okazać się nawilżanie pomieszczenia olejkami eterycznymi. Najprościej wlać je do wody w nawilżaczu zawieszonym na kaloryferze. Mononukleoza jest bardzo wyczerpująca dla całego organizmu, dlatego chory nie powinien wychodzić z domu i się przemęczać.
Mononukleoza - powikłania
Powikłania mononukleozy zdarzają się bardzo rzadko, ale bywają naprawdę poważne. Najczęściej są to utrudnienia oddychania czy bezdechy wywołane powiększeniem migdałków, niedrożnością dróg oddechowych i powiększeniem węzłów chłonnych. Jeśli wirus zaatakuje wątrobę, mononukleoza może przerodzić się w żółtaczkę. Naruszenie powiększonej śledziony grozi jej pęknięciem, co wymaga natychmiastowej interwencji chirurgicznej i usunięcia organu. Jest to jednak powikłanie występujące w marginalnej ilości przypadków.
Treści z serwisu medonet.pl mają na celu polepszenie, a nie zastąpienie, kontaktu pomiędzy Użytkownikiem Serwisu a jego lekarzem. Serwis ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Przed zastosowaniem się do porad z zakresu wiedzy specjalistycznej, w szczególności medycznych, zawartych w naszym Serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Administrator nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji zawartych w Serwisie.
Tekst: Adriana Siess
Mononukleoza – co to za choroba?
Mononukleoza, inaczej angina monocytowa lub gorączka gruczołowa, to powszechna choroba zakaźna wywoływana przez wirus Epsteina-Barr (EBV). Do zarażenia dochodzi głównie poprzez kontakt ze śliną chorego, dlatego najczęściej dotyka ona małe dzieci, które biorą do ust wspólne zabawki oraz młodzieży w wieku dojrzewania, gdy rozpoczyna się czas pierwszych pocałunków. Stąd i inna nazwa mononukleozy – choroba pocałunków. Mononukleoza rozwija się powoli: czas inkubacji wirusa wynosi od 30 do 50 dni. Wirus EBV po zakażeniu pozostaje w organizmie w postaci utajnionej. Jest bardzo rozpowszechniony - u większości osób dorosłych (96-99 proc. populacji) stwierdza się obecność przeciwciał świadczących o kontakcie z chorobą. Mononukleoza jest jednorazowa - po zachorowaniu uzyskuje się całkowitą odporność na wirusa.
Mononukleoza – objawy
Pierwsze objawy mononukleozy zaczynają się późno (wspomniane 30 do 50 dni od zakażenia) i początkowo przypominają objawy przeziębienia lub grypy. Szczególnie u dzieci zauważa się uciążliwy katar, bóle pleców i złe samopoczucie. Wystąpić mogą również dreszcze oraz brak łaknienia. Objawy właściwej mononukleozy zakaźnej pojawiają się kilka dni później. Przede wszystkim chory ma wysoką gorączkę (nawet do 40°C), która utrzymuje się przez okres około dwóch tygodni. Powiększają się węzły chłonne na szyi, pod żuchwą i pod pachami - są bolesne i przesuwalne. Mononukleoza wywołuje również silny ból gardła - migdałki są powiększone i opuchnięte, czasem pojawia się na nich szary nalot wywołujący mdły, nieprzyjemny zapach z ust. Wirus EBV atakuje także wątrobę i śledzionę, co prowadzi do uciążliwych bólów brzucha. Zdarza się, że chory ma opuchnięte powieki, nasadę nosa lub łuki brwiowe. Charakterystyczną cechą mononukleozy jest okazała wysypka występująca u osób, które po zachorowaniu otrzymały błędną diagnozę i podano im ampicylinę.
Mononukleoza - diagnostyka
Mononukleoza w objawach bardzo przypomina grypę, często bywa więc źle diagnozowana. Największą pewność dają testy krwi, gdyż wirus Epsteina-Barr atakuje białe krwinki (a dokładniej -limfocyty B) i zmienia je w charakterystyczny sposób. Najprościej wykryć chorobę tak zwanym testem szkiełkowym, który można wykonać ambulatoryjnie. Jeśli nie daje jasnych odczytów, lekarz może zlecić wykonanie profilu serologicznego. To drogie badanie, ale jego wyniki nie pozostawiają wątpliwości - wykrywane są konkretne przeciwciała skierowane przeciwko wirusowi EBV.
Mononukleoza - leczenie
Nie ma żadnych sprecyzowanych leków ani szczepionki przeciwko mononukleozie, nie oznacza to jednak, że organizm musi radzić sobie z nią sam. Kuracja polega przede wszystkim na oszczędnym trybie życia - gorączkę należy wyleżeć w łóżku i dobrze wypocząć. Leki na bazie paracetamolu bądź ibuprofenu mogą okazać się przydatne w zwalczaniu bólu mięśni i głowy. Chory musi pamiętać o odpowiedniej ilości płynów, by nie doprowadzić do odwodnienia. Przy mononukleozie należy odstawić ciężkostrawne posiłki - lekka dieta oszczędzi wątrobę i nie podrażni obolałego gardła. Ssanie kostek lodu, napar z rumianku i odpowiednie tabletki mogą pomóc uśmierzyć ból gardła i migdałków. Na wysuszoną śluzówkę nosa zbawienne może okazać się nawilżanie pomieszczenia olejkami eterycznymi. Najprościej wlać je do wody w nawilżaczu zawieszonym na kaloryferze. Mononukleoza jest bardzo wyczerpująca dla całego organizmu, dlatego chory nie powinien wychodzić z domu i się przemęczać.
Mononukleoza - powikłania
Powikłania mononukleozy zdarzają się bardzo rzadko, ale bywają naprawdę poważne. Najczęściej są to utrudnienia oddychania czy bezdechy wywołane powiększeniem migdałków, niedrożnością dróg oddechowych i powiększeniem węzłów chłonnych. Jeśli wirus zaatakuje wątrobę, mononukleoza może przerodzić się w żółtaczkę. Naruszenie powiększonej śledziony grozi jej pęknięciem, co wymaga natychmiastowej interwencji chirurgicznej i usunięcia organu. Jest to jednak powikłanie występujące w marginalnej ilości przypadków.
Treści z serwisu medonet.pl mają na celu polepszenie, a nie zastąpienie, kontaktu pomiędzy Użytkownikiem Serwisu a jego lekarzem. Serwis ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Przed zastosowaniem się do porad z zakresu wiedzy specjalistycznej, w szczególności medycznych, zawartych w naszym Serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Administrator nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji zawartych w Serwisie.
Tekst: Adriana Siess